من در میان مردمی هستم که باورشان نمیشود تنهایم میگویند خوش به حالت خوشحالی نمی دانند دلیل شاد بودنم باج به انهاست برای دوست داشتن من
سلام ای ساکن کوچه های تنهایی بن بست! منم غریبه ترین اشنا یادت هست؟
من در میان مردمی هستم که باورشان نمیشود تنهایم میگویند خوش به حالت خوشحالی نمی دانند دلیل شاد بودنم باج به انهاست برای دوست داشتن من
خدایا بابت ان روز که سرت داد کشیدم متاسفم من عصبانی بودم برای انسانی که تو میگفتی ارزشش را ندارد پافشاری میکردم!
بــیــــا در خـــیـــالــم
اين روزهــــايم به تظاهر مي گذرد...
تظاهر به بي تفاوتي،
تظاهر به بي خيـــــالي،
به شادي،
به اينکه ديگــــر هيچ چيز مهم نيست...
اما . . .
چه سخت مي کاهد از جانم اين "نمايش"